Өлеңдер ✍️

Алматы әлпештелген әйбат қала,
Айналама қарадым жәйлап қана.
Шаһардың ен төсінде еркелейді,
Бір күлімкөз еріні оймақтана.
Сұлулығын-ай шіркін бұл қаланың,
Көкірегіңде тұрады тулап ағын.
Арулары әдемі екен өзі,
Білмеппін көшесінде жыр боларын.
Сұлу сезім тасынып кешке нағыз,
Өлеңменен шынайы дос боламыз.
Сол шаһардың ауасын жұтып тұрып,
Талай қызды сағына еске аламыз.
Бір қыз өтер сол сәтте түрін бұлдап,
Бір қыз өтер жүректен мұңымды ұрлап.
Ең бастысы аққудай ақын қыздың,
Отырамын паркте жырын тыңдап.
Осылай жүрегімді емдеймін көп,
Қоштасарда азырақ шерлеймін тек;
Бір сөзімді қайталай берем сосын,
«Алматы, енді саған келмеймін»,-деп.