Өлеңдер ✍️

Қайран, шешем...
Дуалы патшалардың тағынан –
Өзің салған ұяны – өз үйімді сағынам.
Әуелетіп әлемі, бұлт бауырын кеп құшып –
Жеті құсың бар еді, – жеті жаққа кетті ұшып...
Қайран, шешем...
Күйіне ойға батсаң не түрлі,
Мынау Жарық Дүние – Құс Базары секілді.
Жасқа толып етегің, тұрсың мұңлық пішінде,
Жеті құстың екеуі жоқ қой соның ішінде...
Қайран, шешем...
Дуалы патшалардың тағынан –
Өзің салған ұяны – өз үйімді сағынам.
Бір ұяда сол кезде жеті құс ек, жеті құс!
Жас боп шықты сор – көзге: қайда кеткен екі құс!
Қой қайырып жүргенде – жетеу жеті елден кеп,
Жетеуіміз жүргенде... сайран еді-ау жер мен көк!
Қиқусыз һәм сайрансыз құс базары тұл екен,
Сол бір екі қайран құс қайда ұшып жүр екен?
Таптық енді қайдан біз, жас ағады жанардан,
Қанаты бар қайран құс ұшу үшін жаралған.
Шегін кезіп жер-көктің, қанатынан жыр есіп,
Мұңға батып мен кеттім Муза – құсқа ілесіп...
Қайран, шешем...
Жүрегім аптығады ах ұрып,
Құс базары бұл өмір – Ақсұңқарың шақырып!
Соны шарлап қайтайын жырды көңіл хошы ғып,
Құстар әнін айтайын Нұрғисаға қосылып.