Өлеңдер ✍️

Қорымдар,
Мүрде қасы, тыныш қана,
Әбігер боп бармайды жұмысқа да,
Молалар,
Өмірлерін атқа тастап,
Жайғасыпты, бұл неткен тыныш қала?
Пендеміз-ау,
Демейміз төлемім көп,
Жүреміз бұйырғанын көреміз деп,
Келеміз арпалысып, арман қуып,
Бір сәт те ойламаймыз өлемін деп.
Аламыз дос-жақынды өкпелетіп,
Іштегі өкпе-реніш көпке кетіп,
Барлығын кешірсек қой,
Құдайым ай,
Қыймасыңның көңілін көктем етіп.
Қазақтың баласымын есік ілмес.
Кешірімсіз, кінәң да кешірілмес.
Сендерде кінә болса, кешірдім мен,
Сендер де мені достар кешіріңдер.