Өлеңдер ✍️

Жанымның жайлауында жиде пісіп,

Қайыңның жапырағында биледі шық.

Жетісу – жетігеннің жеті ішегі,

Сазынан аққу қонған, үйрек ұшып.

Табылған Есігінен алтын адам,

Арқардай ақ бұлағы арқыраған.

Жетісу - жеті жұлдыз жанымдағы,

Көгінде көңілімнің жарқыраған.

Ұшатын асқар шыңнан әні кілең,

Мен сенен алыс кетсем сағынып ем.

Жетісу - өлеңімнің жеті өрнегі

Анашым зерін төккен қалы кілем.

Аспантау – Хантәңірі сол бір өлең,

Жетісу - жеті жалау желбіреген.

Үшқоңыр жайлауына кие қонып,

Іленің өзеніндей мөлдіреген.

Тасында қалып қойған жыр бедері,

Жетісу - жеті бағым іргедегі.

Құлагер Ілиястың дүл-дүл жыры

Мұқағали ақынның мұңды өлеңі.

Өтсе де дауылдай күн, құйындай күн,

Қалайша қасиетіне сиынбаймын.

Жетісу - рухымен өнген өңір,

Қарасай,

Райымбек,

Сүйінбайдың.

Көгіне көгершіні самғар мына,

Беретін қанат байлап армандыға.

Жетісу - жеті жебе қорамсақта,

Қабанбай бабамыздан қалған мұра.

Туған жер, басындағы бағы ма едің,

Лағыңдай төсіңді емсін лағыл елің.

Жетісу- жеті жаһұт жанымдағы

Күні арай,

түні тылсым,

таңы керім.

Жанымның жайлауында жиде пісіп,

Қайыңның жапырағында биледі шық.

Жетісу – жетігеннің жеті ішегі,

Сазынан аққу қонған, үйрек ұшып.