Өлеңдер ✍️

  10.08.2022
  105


Автор: Ғалым Әріп

Кейде өзімнен күйінем де, қамығам...

Кейде өзімнен күйінем де, қамығам,
Кейде өзімнен жабығам да, зарығам,
Менің үшін Ардың нағыз биігі -
Елді сүю, жерді сүю деп ұғам.
Базбіреуді дер ем аса жақсы адам,
Кейпін көрем бір жағынан ақсаған...
Ар алдында асқақ бола алмайды,
Жоғалса егер ұлттық дәстүр, салт-санам!
Тілін сатқан - ділсіз болар, тамырсыз,
Тексіздікке тартар менің жаным сыз.
Ана тілін мансұқ етіп жүргеннің,
Бәрі топас, бәрі мәңгүрт, бәрі арсыз!
Баба-далам, Ана-тілім, Иманым -
Сан ғасырлар сары алтындай жиғаным.
Замандардан заман ауып кеткенде,
Жоғалтып бір алардайын қимадым.
Сол үшін де сазға салып сарынды,
Аямаспын бойдағы күш-барымды.
Талай жерде сын-талқыға түскенде,
Сақтап қалдым Намысым мен Арымды!
Кетем кейде сара жолда ашық тым,
Тірлігіне жаным қас қой пасықтың...
Қазағымның Ар-Намысын қорғаған –
Нағыз Қазақ, мен өзіңе ғашықпын!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу