Өлеңдер ✍️

Қазақ елінің азаттығы жолында шейіт кеткен есіл ер
Қайрат Рысқұлбековтің рухына
Желтоқсан айы қаралы,
Қанды жас көзден ағады,
Қазақтың арын арлауға,
Қазақтың жерін қорғауға,
Жарқылдап отты жанары,
Жалынды ұрпақ саналы
Бастаған қайсар рухқа
Бұйығып жатқан қаланы.
Ұланын елдің басынып,
Жендеттер қару асынып,
Жауыздық қылып жалалы,
Ашылды арсыз араны...
Ерлердің есін кетірмек
Есірткі менен арағы...
Арандатудың жолы осы
Басқа амал-айла шамалы,
Ызадан күйіп кектенген
Жастар да лаулап барады.
Талайдан жанды жеп келген
Түйсіксіз жанның қанауы...
Ал енді оған жоқ шыдам,
Танысын өжет Даланы,
Жанардан жас боп ыршыған
Тереңде жатқан наланы,
Талқан боп, мейлі, кетсе де,
«Бұзылмас достық» қамалы,
Намысты ұлан белсене,
Бостандық жолын қалады.
Ертеңін елдің кім ойлар
Болмаса жанның алаңы?
Езгіге қарсы атойлар
Маздады жастық алауы!
Ескілік жүйе ышқына
Соңғы рет демін алады.
Дегендей «бізде күш мына»,
Жағаға қолды салады.
Өрімдей қызды шашынан
Сүйретіп, әне, барады.
Әулекіленген сұмдардың
Құмары содан қанады.
Намысы берен жас Қайрат
Алысып бірде қалады.
Қарулы дұшпан мастанып,
Тепкілеп кейде алады.
Қыларға дәрмен таба алмай,
Жолбарыс жүрек жаралы...
Қанжоса болған қамалдай
Қазақтың қызыл алаңы!..
Қапияда ерлер қаза боп,
Күн туды басқа қаралы,
Халқымыз үшін аза боп,
Өшер ме ащы сабағы!
Бұл-дағы нәубет екен ғой,
Жатсынар Ескі Жаңаны,
Көңілге түйіп бекем ой,
Таңдайық жолды саралы.
Құйғанмен жылу сәулесін,
Сызды ғой атқан таң әлі,
Азамат ерлер кеудесін
Желпісін Дала самалы
Желтоқсан айы...
Боздақтар –
Күн еді ол бір қаралы.
Қайда да лаулап маздақтар,
Жарқылдап жүрсін жанары!