Өлеңдер ✍️

Ұйқыдасың сен әлі,
Қашан ұйқың қанады?!
Ойласаңшы Даланы

Күн-құшақты Ананы.
Зауал бұлты тарады,
Заман заулап барады.
Көп ұйықтаған шала мас

Көш соңында қалады.
Ес жиятын заматта,
Талпын таудай талапқа.
Тарланбоздар жатпасын,
Тойып алып тамаққа.
Тойса қарын тамаққа,
Бақыт деген сол-ақ па?
Басқа шығып битіңіз,
Өзің жүрсең балақта?
Намыс, жігер, ерім-ау,
Қайда қаның сенің-ау?
Ие болар өзің ғой,
Қасиетті жеріңе-ау!
Беу, қазағым, қазағым,
Еркіндікте жаз адым.
Көрудей-ақ көрдің ғой
Талайлардың мазағын.
Есіңді жый, бауырым,
Құрыспасын жауырын.
Құнысуды сүймейді
Құдіретті дәуірің!
Атқанда таң нұрланып,
Қарамайды ер ұрланып.
Бақытына жетпейді
Жүрген жандар бұлданып.
Сілкін, Далам, қалың жұрт,
Жүрегіңді жалын ғып!
Елім деген бір ұлмын,
Елім деген жанымды ұқ!!!