Өлеңдер ✍️

Сайран күндер бере ме енді ту бетін?..
Сағыныштың тамшылары, жу бетім.
Сырқат жамап қала бердім кезекті,
Сенен қалмай еріп кетті суретім.
Деген едің: «Қуандым да өкіндім»,
Көкіректі жыртып кетті көкіл мұң.
Күрсініп ең – желпіген боп,
Безеріп,
Қылшығы да қисаймады кекілдің.
Жымың-жымың жыпырлаған тек түнде,
Жұлдыздан да сұрағымыз көп мүлде.
Жамалыңды ұшырып қоя бердім,
Саусағыңнан ақырындап өптім де...
Қолқа тесіп мазасыз ой-демікпем,
Сені күттім сол балконға келіп мен.
Мөлдірейді жәудіріңдей көк аспан,
Қарлығаштар төмен ұшты...неліктен?..