Өлеңдер ✍️

Байлыққа емес, ниетке зәру болғам,
Қызыл тіл мен Шындығым қару болған.
Жаға алмасам, жақпадым іші тарға,
Қызғанғаннан ішкені сары у болған.
Жақсылығым көп-ау деп мақтанбаймын,
Қатар жүрген қашан да бақ пен қайғым.
О, жалғызым, тап-таза пейілімді,
Өзіңдей тең бөлісер жатқа арнаймын.
Тазалықтың рухын еміп өскем,
Жалғандықты жаныма теліместен.
Тілерсектен тартқылап, өсек қапса,
Періштеге қашан да сөз ілескен.
Өзің менің Қазынам Өлеңім мен,
Өздеріңе сыр айттым тереңімнен.
Ұқтырсам деп халқыма Жігер күшін,
Намысымды ту етіп келемін мен.
Қорғамаған өз басын қорған болмас,
Жиналғанмен жүз «мырың» ортаң толмас.
Жан байлығы әркімнің өз бойында,
Пәктігің мен ақылың болған жолдас.
Байлық емес, Ниетке сүйенемін,
Сеніп қалып алдансам, күйер едім.
Жамандықты жеңе біл жақсылықпен,
Сүйей білсең, «Ұлым!» деп сүйер елің