Өлеңдер ✍️

Сөз айтып биік мінбеден,
Әлсізді күшті күндеген.
Қара деп ақты сендіріп,
Өтірікті шын деген.
Көнбесіңе көндіріп,
Тағдырың болып жүндеген.
«Қалталы» ақыл сенгені,
Қолдауын тапты өрмегі.
Жығылып жатқан жұмысты,
Желпінтіп, сөзбен «жөндеді».
Өзгені сорған жымысқы,
Шырмауық шөптей өрледі.
Мың құбылар жүзбенен,
Мүләйім кейіп үзбеген.
Тұғырдан тайған тұйғынды,
Сызады ойдан, тізбеден.
Адамдық атқа сай құнды,
Мансаптан ғана іздеген.
Шәпкіге пәпкі сай ұстап,
Тойынар көңілі байыздап.
Күштілердің желінде,
Өлең шөптей майысқақ.
Арамдыққа желіндеп,
Күліп те тіліп, сайыспақ.