Өлеңдер ✍️

Қарасы –көңіл –көзімнің,
Дарасы мөлдір сезімнің,
Санасы ессіз кезімнің,
Қаласы темір-төзімнің,
Жан апам –анам өзімнің.
Тентектік етсем «тәттім!» деп,
Бұлақтай күліп жаттың тек,
Көңіліңде болмай ащы леп,
Жолыма арнап ақ тілек,
Мен үшін ойға баттың тек.
Нәзік бір нұрдан жараған,
Аумайсың сәби баладан,
Барлығын бауыр санаған.
Бөліндің неге арадан...
Сағындым, апа-ау, жан анам.
Көзімде қалды көзің тек,
Еркелік аңсар кезім көп,
Аруана көрсем ақ маңдай,
Аяғын басқан ақсаңдай,
Өзің деп қалам, өзің деп,
Көмейде қалар сөзім тек.