Өлеңдер ✍️

Тәтті түс қандай жазғы таңдағы,
Ғашықтар гүлдей ашылған.
Кешкі тойлардың наз
-жұпарлары
Күн шапағымен шашылған.
Алайда зәулім құрылыстардың
Көкке ұмтылады бастары.
Балташылардың ұлы құштарын
Паш қылып, жырға басты, әні!
Шөлдерге жазып бастай ма хатын,
Өтеді мұнда ай
-күні.
Жерде жүр олар
–
тасқа айналатын
Шаһардың барлық байлығы.
Кетіп қал, Шолпан, осылар үшін,
Кете тұршы енді бір сәтке.
Өзің таңдаған ғашық әні үшін
Қонақтап қалсын нұр шөпке.
Шаруагерлердің патшайымысың,
Еңбекқорларды әлдендір!
Желпітіп желдің патсайы күшін
Құйылсын бойға ән мен жыр!

(Май 1872)