Өлеңдер ✍️

Шығара алмай есімнен сені гүлім,
Жанарымда жәудіреп мұң – шық тұрды.
Саған деген сезімді өлі мұңым,
Жүрегімнің түбінде тұншықтырды.
Сен сезбедің мендегі хәлді неге?
Ал жүрегің темірден жаралған ба?
Құлақ аспай мен айтқан әңгімеге,
Тіл қатасың тым өзге адамдарға.
Ызғар шашып тәніме шемен күй кеп,
Қабағың тоңдырады-ау мұз қарысқан.
Түк сезбейсің, отырам өлердей боп,
Бар кеудемді шарпыған қызғаныштан.
Жан дүниеме нұр берер тылсым аппақ,
Жанарыма қонған кеп үр мұңым ең.
Жауапсыз сезіміме тұншығып қап,
Өліп кетсем не етесің бір күні мен...
Не етесің?...