Өлеңдер ✍️

Беу, өмір!
Сен қандай ағынды едің,
Аласұрған ағынға бағын дедің.
Бағынбадым еркіңе,
Басымды иіп,
Ешкімнің қолында емес бағым менің.
Бағым да өз қолымда, бақытым да,
Білген біле жатады уақытында.
Басымдағы зор бақыт –
Еркіндігім,
Байлық та,
Керек емес жақұтың да.
Керек емес атақ пен мəнсап деген,
Атажұртқа –
Алыстан аңсап келгем.
Аңсаған арманыма қол жеткенде,
Көгінде бір жұлдыз боп жансақ деп ем.
Бұлақтай мөлдіреген күміс үнді,
Тыңдаттым жұртыма өз тынысымды.
Көлдерін жаудыраған –
Көзге теңеп,
Жетісудың деп келем,
Шыңы сырлы...
Содан ба, биіктерге қарайтыным,
Содан ба, сиқырлыға арай-шыңың.
Содан ба, алабұртып, өлең жазып,
Өмірдің өткеріппін талай түнін.
Жүзімді таң шапағы шайып нұрмен,
Өзіңе қанатымды жайыппын мен.
Санамды жаппасын деп қара түнек,
Жарыса оянамын,
Жарық күнмен!..