Өлеңдер ✍️

Мұң болады кәріптікте сұңқа адым,
Қайран дәурен, оралымда шырқадым.
Талабым тас, жуа біткен жолыма,
Қайғы іштім де, мұң көрпесін қымтадым.
Шеміршектеп, шемен шерім шер көмген,
Қиянатты көрдім, тарттым кердеңнен.
Күрсінгенде көкірегім жарылып,
Тұрып кетем, өле қалсам көрден мен.
Неткен күндер, азабы көп тым батпан,
Емеурінмен аңғартады ымдап таң.
Ол әйтеуір тұрғандай бір, кім білсін,
Ұлы оқиға босағасын бұлдап, паң.
Соқыр кеудем қан татиды...
Соқталы,
Әлем, тірлік!
Тіршілігің тоқтады.
Дәуірімді теріс салып кетсем бе?
Бұл өмірдің мен қызығар жоқ мәні.