Өлеңдер ✍️

Тор биеден туды құлын қасқа боп,
Ойнақтады, көңіліме тастады от.
Тым ұзамай желіге әкеп байлады,
Шыңғырады – тым жабайы – жасқап ек.
Тай болғанда бұғау салып, ерттедік,
Қиқар екен – тулады кеп, «өрт» дедік.
Тай жарыста алдыменен келді озып,
Ал біз болсақ, домбыра да шертпедік.
Құнан шықты: белді аттарға дес бермес,
Қапы қалып көрген емес көкперде еш.
Біздер өстік, тоқтықтан ба, кім білсін?
Бос белбеулеу, ештеңені ескермес.
Қасқа дөнен елге атағы жайылған,
Бәйгені алып келесің сен тайыңнан.
Мен баяғы сол қалпымын, сол қалпы,
Сүйрете алмас құрықты да қайыңнан.
Бесті ат бүгін бет қаратпас шапқанда,
Шаңын қапты сан дүлдүлің қапталда.
Ал мына біз отызды да орадық,
Осалдаумыз, босаңдаумыз аттан да.