Өлеңдер ✍️

Мұң кеулеп көздің шарасын,
Жеп жатыр мүжіп, жанды дерт.
Мәңгілік тұрмас бар асыл,
Өртеді кенет пәңгіп өрт.
Қуыс боп қалды жан сарай,
Пенде емес тіпті, томармын.
Селт етпес әсте тамшы-арай,
Азғындап кетсе оңар кім?
Сарқылған сана,
Аңғарар,
Жұрдай бот тындық талғамнан.
Өре де жоқ қой таңданар,
Жабайы мынау жалғаннан.
Қайғы-шер қалған жанарда,
Тамардай жерге мелмеңдеп.
...Миғұлау болған томарға,
Азғындық жүрді телмеңдеп.