Өлеңдер ✍️
  17.06.2022
  104

Автор: Алмас Ахметбекұлы

АДАСУ

Махаббат, сенен
адасып жүрем кейде мен,
ақпанда, қарда
қалғандай қара жейдемен.
Өмірге елітер елесім едің сен менің,
түңілтіп жүрсің түбі жоқ түнек бейнемен.
Жүрегім менің жүрегі-сынды даланың,
шалғындай қаулап,
гүліндей лаулап жинамын.
Аяла, жаным,
шалғынды байтақ далаңды –
Аяла, жаным,
даладай дархан адамды.


  адасу Алмас Ахметбекұлы Алмас Ахметбекұлы өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  МЕН ᐈ
  ҮНСІЗ ҒАНА ᐈ
  ҒАЛЫМ ҚАЛИБЕКҰЛЫНА ᐈ
  ТҮСІНІКСІЗ ƏҢГІМЕ ᐈ
  БОСТАНДЫҚ ЖЫРЫ ᐈ

Пікір жазу