Өлеңдер ✍️

Тағдыр ғой сенiң маған жолыққаның,
Құптадым жақсылыққа жорып бәрiн.
Мен сенiң өткенiңе мән бермей-ақ
Соншалық жақсы көрдiм, соны ұқпадың.
Өмiрде ұқсастықтың, қасiреттiң
Белiнен «Тәуекел» деп басып өттiм.
Сен менi жұлып алып ақындықтан,
Мендегi тағдырыңмен ғашық еттiң.
Жүрек емес, мен бастап бiр өнердi,
Жалт етiп елiк көңiл жүре бердi.
Бір көк қанат көкiрегiмде дiр-дiр етiп,
Беймазалау бiр сезiм түрегелдi.
Осылай жүрек емес, өзiм бiлiп,
Тағы да ұмтылды алға төзiм-қылық.
Әр алуан сыр сиқырын бiлу үшiн
Керек қой өмiрде бар төзiмдiлiк.
Бiлмеппiн өлмесiмдi-өлерiмдi,
Бiлмеймiн жеңбесiмдi, жеңерiмдi.
Менi өмiрге дайындап қара өлеңiм,
Қанатты қамырық күн өлеңiмдi.