Өлеңдер ✍️

  10.06.2022
  118


Автор: Жәлел Қуандықұлы

МЕЗГІЛСІЗ ЖАУҒАН ҚАР

Бір әлемге теңгеріп бір ұлпаны,
Көктемеде қар жауды бүгін тағы.
Көңілімнің төрінен жалт-жұлт етіп,
Бір сәуле жымыңдады.
Ағаш-ару... алқынып құлын жаны,
Ызғар желмен теңселе ыңылдады.
Діріл қағып еріксіз ырғалады
Нәп-нәзік бұрымдары.
Ақ қар, сені неліктен ерек сүйдім?
Сенен алдым тәттісін керек күйдің.
Сен секілді оқыстан жауа салып,
Тынсам деп өрекпимін.
Мезгілсіз кеп ұрладың түн ұйқымды,
Күмбір-күмбір кеудеме күйің тұнды.
Қоштасқалы келдің бе көктеміңмен,
Өз ғашығын қимаған сұлу сынды?
Батпан ойлар еңсемді жанышқанда,
Қиялыммен самғаймын алыстарға.
Мәңгілік ғұмыр жайлы жыр оқимын,
Мәңгілікте мезгілсіз қауышқанда...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу