Өлеңдер ✍️

Ғажайып сәттің туарын сезіп те керім,
Күн мінез Ләйлә, күлімдеп кезіккен едің...
Ерке жүректі, ер кеуде, ессіз құсыңның
Естімедің бе: «Ләй-лә», – деп ежіктегенін?!
Ойламай жүріп жан бар деп жалғанда керім,
Әлемнен мынау көңілім қалғанда менің
Өзіңді көріп өспірім, көзіңді көріп,
«Ақын болсам, – деп, – атақты», – армандап едім.
Жанымды жаншып жылатқан өкшең де... керім...
Басқаны көңілім бас алмай көксер ме менің?!
Арманым, саған атың мен затыңа лайық
Мәжнүн болып көрнекті, жетсем деп едім.
Тағдырға маған оңай бақ әперме деуші ем,
Ойлаушы ем жұрттың бәрін де әкем деп өңшең...
... Гүл іздеп жүріп күнінен айрылып қалған,
Әпенде көрсең, сәлем айт, әпенде көрсең!