Өлеңдер ✍️
  05.06.2022
  101

Автор: Жарылқасын Аманұлы

АДАМДЫҒЫН ӨЗІНІҢ ТҮСІНБЕГЕН

Адамдығын өзінің түсінбеген,
Кім сөйлесер түйсіксіз кісіңменен.
Ұлыққа да айтамыз кішік бол деп,
Болмай жатып қорқамын ісінгеннен.
Қанға сінген олардың бір өнері,
Ісің түссе сыздана түнереді.
Әлді көрсе, майысып маймыл болып,
Әлсіз көрсе, талтандап шіренеді.
Осы шығар кертартпа, пендешілік,
Пенде атың бүркенген кем бе есірік.
Мен кешіріп, ағайын, қоя қойдым,
Қояр болсаң бұларды сен кешіріп.


  адамдық түсіну Жарылқасын Аманұлы Жарылқасын Аманұлы өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  ҮЛГІ ЕТТІМ ᐈ
  ҚАЛҚАЙЫП ЕСЕГІНІҢ ҚҰЛАҚТАРЫ ᐈ
  АЯЛАЙ БЕР, ДОМБЫРА, АРМАНЫМДЫ ᐈ
  КЕЗДЕРІМ КӨП ᐈ
  ЖОЛДАС БОП ЖҮРДІМ ТАЛАЙ ᐈ

Пікір жазу