Өлеңдер ✍️

Расында күй ме Ханды жібіткен,
Әлде күйді мойындатқан жігіт пе?
Астамшылық мінезімен қанқұйлы
мойындамай қойғанда ше хан күйді?
Ал, егер де түсінбесе қайтер ең?
Қабыр – қара,
топырақ – мылқау,
сай – терең,
Күйшіні аяп көметіндер табылар.
Халыққа не?
Шаруасы бар, бағы бар,
ауызы бар: «мен емес» деп арылар.
Әдетімен қашанғы
Өлтіріп ап сағынар.
Өнерпаздар, қанша тула, алабұрт –
Қызғаныш деп аталады,
Көкейлерге түсетұғын ала құрт:
Хан – қызғанды түсінгені сондықтан,
Сүйеді ғой қызғанғанын ғана жұрт;
Сондықтан да күйші жеңді.
Хан анық
Қуат сезді және бір
жатып қалған қамалып.
Сол қуаттан қорықты ол,
Қорқу да
билігі бар адам үшін Даналық!
Даналықпен қызғанса ғой өнерді...
Өнер – Өнер дегенмен
тап осылай қорықса ғой өнерден!
Бар тұрғанда өнер, билік, обал, ар
«Қорқақтың» да ісі – дастан бола алар.
Әсіресе бір қорқуы естінің,
біле-білсең, мың ерлікке бара-бар!..