Өлеңдер ✍️
  29.05.2022
  135

Автор: Бекен Әбдіразақов

Желбуаздай жүйткиді жаман атың...

Желбуаздай жүйткиді жаман атың,
Жер-көктегі жексұрын жамалатын.
Адам деген атың да әдіре қап,
Күлге ұшады әздекті аманатың.
Жер тепкілеп, байбайла жата қалып,
Ақталмайсың қойғасын атақ алып!
Көрінгенге сүмеңдеп жағдай айтсаң,
Өрттей қаулап өршиді шата жанып.
Жатқан – тыныш, қотырды өзің қасып,
Жан-жағыңа абаймен көзіңді ашып.
Жаман атың бір күні жамалдатып,
Өзі-ақ қаңғып кетеді көзін басып.


  Желбуаз жүйтку Жаман ат Бекен Әбдіразақов Бекен Әбдіразақов өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Ойнақтаған балаңыз от басады... ᐈ
  Қараша үйден құйын кетпей жүргені... ᐈ
  Қара су мен қатқан нан – ас құдайы... ᐈ
  Таңғаламын: адам атты мақұлық... ᐈ
  Хабар күттім тағы да лүпілменен... ᐈ

Пікір жазу