Өлеңдер ✍️

Жыл өткен сайын жоғалып барам,
Күн өткен сайын тоналып қалам.
Бейтаныс әлем күтіп тұр мені,
Жалғанда кім бар соны анықтаған?
Құпияда жатыр – ғаламның мәні,
Ғаламда жатыр – санамның нәрі.
Жұмбаққа толып, мұңдақ та болып,
Жаралмаған ғой адамның бәрі...
Тірлік көп менде өмірден де өзге,
Көрінбейді олар көрінген көзге.
Жап-жарық нұрдан ақындар туған –
Жер менен аспан бөлінген кезде.
Жасырын жақтан келді күз бөтен,
Түсіме кірді белгісіз мекен.
Жапырақ-жаным қалтырап кетті,
Ғайыпқа жүрек сенгісіз бе екен?
Бейтаныс әлем – ішімде менің,
Басымды игенім – кішірмегенім.
Ұға алмай жүрсең кешірермін-ау,
Дұрыс қой бірақ түсінбегенің...