Өлеңдер ✍️

Бала кезде жоқ адамның аласы,
Жүре ілінер барлық күнə, бар айып.
Ұяда аппақ кара құстың баласы,
Ұшар кезде кетеді екен қарайып.
Аттамастан ала жіпті ғұмыры,
Мейлі, тағдыр берсін саған аз-аздан.
Болсаң-дағы көрінетін сіңірі,
Қандай жақсы тіршілікте таза ождан.
Ана жылғы оқиға боп əр іңір,
Қап-қара түн сияқты бір тау іші,
Жаңғырығып жатқызбайды бəрібір,
Зар жылатып кеткен жанның дауысы.
Жөңкілу мен көктем өтсін, жаз өтсін,
Ұмыт болып қалмассың сен кең жерде.
Айтыңдаршы, жарандар-ау, не жетсін,
Ақ кебінге аппақ болып енгенге...