Өлеңдер ✍️

Қыран салмас оңайға ұясын да,
Ұясы оның құздардың қиясында.
Қыран түспес олжаның жеңіліне,
Қара құсша қалғымас қыр басында.
Қазақстан Магниткасы –
Жыр, Ән, Аңыз,
Ұтылмайды ол жаққа барған ұл, қыз.
Мұнда еңбек ететін азаматтар –
Жерге қонбас айтулы қыран нағыз.
75-те таныстым сол жандармен,
уақыттан зымырап озғандармен.
Көзінде – ұшқын,
от-жалын – жүрегінде,
Әке көріп, шетінен оқ жонған ер…
Көңіл көктің таласып күмбезімен,
Алған әне қаратып күнді өзіне.
Биіктікті көксеген тас түлектер,
Көз сүзеді даланың гүл төсіне.
Бір асудан шықты олар бір асуға,
Шын сапарлар тиіс қой ұласуға.
Алынды ғой Төртінші биіктік те,
Кезі келді енді бір сыр ашуға…