Өлеңдер ✍️

Поэзиясыз өмір сүруге бола ма?
Болады.
Арайлы таңға, рауанды кешке сүйсінбей,
Айбынын таудың, айдынын қырдың түйсінбей.
Поэзиясыз өмір сүруге хақың бар,
Жыр-әнсіз, қарғам, бақ төмен болмас, тақым тар.
Көбейіп күлкің, азаяр бәлкім уайым,
Сыңғырап үйің, жарқылдап тұрар жұбайың.
Шүлдірлеп жүріп, өскіндер үбір-шүбірің,
Жер жарар мүмкін бай, бағлан деген дүбірің.
Жарық жалғанның болып ап жарты патшасы,
Болат сандықты алтынға сықап тасташы!
Байлығы бардың қолына билік қонады,
Қоңданып күйі, жолсызда жолы болады.
Рухани жарлы, жұпыны жансың сен бірақ,
Кешкен тірлігің, көрген қызығың – сандырақ...
Поэзиясыз өмір – дәмсіз, тұшымсыз өмір,
Делебе қозбас сәнсіз, қиқусыз өмір.
Поэзиясыз өмір – дәнсіз, дақылсыз өмір,
Көңілің толмас мәнсіз, ақылсыз өмір.
Поэзиясыз өмір – талап-талғамсыз өмір,
Ертеңді көксер бағыт-бағдарсыз өмір.
Поэзиясыз өмір – асыл армансыз өмір,
Жайқалып өсер жасыл ормансыз өмір.
Поэзиясыз өмір – терең теңізсіз өмір,
Емірентетін ерен сезімсіз өмір.
Поэзиясыз өмір – асқар шыңдарсыз өмір,
Тебірентетін асқақ жырларсыз өмір.
Поэзиясыз өмір – нұрсыз, күндізсіз өмір,
Құрдымға батқан айсыз, жұлдызсыз өмір.
Поэзиясыз өмір – бақсыз, талайсыз өмір,
Жұртын оятқан ақын Абайсыз өмір..