Өлеңдер ✍️

Аңсап келем Бұғылы-Тағылымды,
Өзен-көлі аман ба, шағыл құмы?
Жыр-шашуды тойына тарту етем,
Айтам кімге алайда зар-мұңымды?
Бері қара,
ей, мұндар Өркениет,
Бола бердің кес-кестеп тілге тиек.
Өртедің бе ну жыныс орманымды,
Аң-құсымды кеттің бе көрге тиеп?!
Жөйіт неме бұздың-ау аурамды,
Флорамды құрттың сен, фаунамды.
Аман болса зерен көл, ыстық құмым,
Тер сасыған ұрдым мен саунаңды!
Ей, Өркениет!
Қайтар менің аң-құсымды,
Жетер,
болды,
қой енді аңдысуды.
Бүркіт тауын биіктет, аласартпай,
Суға толтыр Шерубай, Ақсуымды.
Көз жасымен мүмкін бе шаю мұңды,
Қайтар менің өкірген аюымды.
Нұра өзенін арылтып сынабынан,
Қайтар менің қара мұрт жайынымды.
Қайтар менің бұғымды, бар тағымды,
Қайтар менің бас білмес тарпаңымды.
Шаң-тозаңға бөктірмей құба белді,
Арайлы ет,
Ашық ет әр таңымды.
Көк Тәңірі,
Аруақ қолдар бізді,
Көз байламай, доғар сен долбар істі.
Қайтар маған айбатты арыстанды,
Қайтар маған жүректі жолбарысты!
... Балалардың қолында пүліш қонжық,
Аң да, құс та жасанды, кіл ойыншық.
Түз тағысын көрмеген өз көзімен,
Өспес пе екен жас өркен болып ынжық?
Көрсін ұрпақ жап-жасыл бөктерімді,
Көрсін келіп көкшулан Көк Бөрімді.
Тамашалап бұталы тоғайымды,
Емін-еркін таптасын шөптерімді...
Ұялас ем кеше мен сарқұспенен,
Тілдес едім мен кеше бар құспенен.
Саят күтіп Бұғылы-Тағылы тұр,
Жолға шыққан Тілекең жалғыз ба екен?..