Өлеңдер ✍️

Ұлдарының іріп-тозып жейдесі,
Қыздарының үзіліп қап түймесі.
Анашымның саусағының сәні еді
Қиық мата, сабақтаулы инесі.
Шарам қанша, бозбалалық кейіппен,
Ұят қысып, қызарсам да күйіктен?!.
Алты қаздай алты әпкемнің
Ер жеттім
Симай қалған киімдерін киіп мен.
Тым жұпыны өткенімен от күнім,
Көп өреннен биік болды шоқтығым.
Мен киетін киімдердің
Шетінен
Сау жерінен жамау жері көп-тұғын...
Кеудесіне бүгіп алып сырды мың,
Кешегімнен тұмандырақ бұл күнім.
Жамау жайлы білмей өскен масылдар
Жарқыратып көрсетіп жүр кіндігін.
Қартайғаны болса-дағы ағаттау,
Ана әдеті – со-о-л, инесін сабақтау.
Перзентінің бүтіндеймін деп үстін,
Ар-ұяттың жыртық жерін жамапты-ау.
Ізгілікпен өрілген соң тілегі,
Ісін бұлдап, шыға қоймас мінезі.
Ұлт жыртығын жамау үшін,
Бірақ та,
Менің Анам түк өндірмес Бір Өзі!..