Өлеңдер ✍️

Күтуменен алдыдан туар айды,
бұла көңіл бұл күнде бұлағай-ды.
Білтесіне май тамбай, жанып-өшіп,
үміт-сәуле жабықтан сығалайды.
Үзермін деп түбі бір тапшылықты,
күте-күте шаршадым жақсылықты.
Анаған да, мынаған «алла-ай-һақ»
деп,
өмір шіркін үйретті «бақсылықты».
Беу ар-намыс, бүгінде тапшы болдың,
(Алауыңды жаныма жақшы мол ғып!)
Саясатқа жалтақтап, жабық сөйлеп,
ақын болам деп едім, бақсы болдым.
Досың қандай, білмейсің,
қасың қандай,
(берекесін пейілдің қашырғаны-ай).
Үй жығардай екпіні бәсең тартып,
бұла көңіл бұрқырап басылғандай.
Сыртқа түгің қампайтып,
шалқақтайсың,
ал, ішіңнен ілбіреп, қалтақтайсың.
Үміт-сәуле жабықта, сөнбегесін,
ішкі дертті сырт көзге байқатпайсың...