Өлеңдер ✍️

Қара түнек Ғарышқа қадаламын,
Ес кіргеннен осылай қарағамын.
Күндіз күнге жаланып көк төбеде,
Түнде аққан жұлдызды санағамын.
Одан өзге Ғарыштан түк көрмедім,
Не көрем деп білмеймін, күткен едім?!
Апам айтқан ертегі елесімен,
Қиялыммен сан мәрте көкке өрледім.
Болмайды екен аяулы жердегідей,
Жердегідей, кәдімгі елдегідей.
Қызығы жоқ, қылықты қыздары жоқ,
Тас қараңғы дейді ғой көрдегідей.
Солай дейді ғарышты көріпкелім,
Көрейін деп содан соң желікпедім.
«Жер-Анаға жетпейді ештеңе де,
Одан өзге жұмақты көріп пе едің?»
Дейтін анам ғарышкер болам десем,
Жүз жылдан соң айналып қонам десем.
Жарты күнге қимайтын ерке ұлын,
Шын кетеді дей ме екен қайран шешем...
Оймен кезіп Ғарыштың атырабын,
Тереземнен қадалып отырамын...
О, туған жер қымбат-ау бәрінен де,
Анам жатқан аяулы топырағың.