Өлеңдер ✍️

Алпыстан астық, ата боп балаларға,
(ата болу арман-ды сана барға)
Қайран уақыт,
Көңілге алып-ұшқан,
Сағыныштар мұң болып жамалар ма?
Уақыттың еркіне бағынумен,
Сары мұңды тон қылып жамылумен.
Алпыстан соң адамдар қартая ма,
өткен күнін келмейтін, сағынумен?
Найзағайдан деуші едік от өреміз,
От өреміз, тауды да көтереміз!..
Жай отындай жайнаған қайран жастық,
Махаббатты жанына етер егіз.
Соны ойласам, еріксіз күрсінемін,
ұйқы көрмей атырар түн түнегін.
Маза бермей қинайтын оңашада,
қу жанының тапқандай шын бір емін...
Ата болу арман-ды, жасымызда,
қонды міне қырау боп басымызға.
Қарттың көңілі-дәрия деген рас –
дос көрініп барады қасымыз да.