Өлеңдер ✍️

Тірнектеген тіршілік есін алып,
Қайда асығып барады осы халық?!
Деп ойлаймын, кейде мен,
көрген кезде,
Бара жатқан адаманның көшін ағып.
Бола алмаған жастарға, дала мекен,
Тіршілігі, тілі де ала-бөтен.
Ақпараттың ілесіп тасқынына,
Сабыр түбі сарқылып бара ма екен?!
Шығарам деп жүргенде
Жалғанды айға,
(сезім қайда, адами толғам қайда?!)
Әке ұлға қарауға шамасы жоқ,
Ұл әкеден алыстап қалғандай ма?
Үрдіс қайда, үлкенді тыңдайтын жәй,
Қылығынан қызымыз қыңбайтындай.
Омырауда жаға жоқ жасыратын,
Етек те жоқ қымсынып, қымтайтындай.
Жын-ойнақсыз жас өмір көктесе екен,
Өз ұрпағы өздерін сөкпесе екен.
Құлдық ұрып жүргенде құлыным деп,
Құлтемірге айналып кетпесе екен.