Өлеңдер ✍️

Мұхит болған Көл емес,
Көз жасым-ай,
Сен не деген түссіз едің?
Қатал Тағдыр Жүрекке басын ұрмай,
Мұңның шайын мұңайтып ішкізеді.
Қайғы сайын Жанымда жасырынбай,
Тама- тама Сен алғаш Көл болғансын.
Арман деген асқақтау асылым бар,
Жеткізбей келеді – Жол...Қорған...Сын...
Тама-тама айналдың Теңізге де,
Жиналғаннан мөлшерін мол ұлғайды.
Кезбе болып Жаһаннан көп іздегем,
Мұнарадан Бақытым қол бұлғайды.
Тама-тама мөп-мөлдір Тамшыларым
Мұхит болдың. Тереңге тұңшығыппын.
... Алла Нұрын қабылдап алшы, Жаным,
Көк аспанда Күн шығып тұр...