Өлеңдер ✍️

Келді ме керемет сый әкеп бергің,
Келместен кемеліңе ат ерттедің.
Қалдырып он сегізді өкініште,
Қарызын кете бардың өтеп ненің?
Жүйрігін баптағанмен өмір неше,
Жіберіп алады ылғи өлімге есе.
Дей ме екен жердің үсті тарылады,
Дүние О мен Бұ-ға бөлінбесе.
Сағат, Күн, Ай, Жыл, Ғасыр, Дәуір, Жалған,
Санап тұр сәттеріңді сенің қалған...
Бір мүшем бөлек жүрген сияқты осы,
Бөлініп қалған жоқ па бауыр жаннан?
Көнсем де болғанына дәм-тұзың кем,
Көрсең ғой көздерімді көл түзілген...
Сүйегі сары өріктің секілдім-ай,
Сәуірде гүлдеп, сосын ерте үзілген!