Өлеңдер ✍️

Бірге өсіп, біте қайнап халықпенен,
Сырына сұм жалғанның қанып келем.
Күн батса табысамын қараңғымен,
Таң атса жарысамын жарықпенен.
Алмасқан сиқыр дүние күн мен түндей,
Келеді кімді туып, кімді өлтірмей?
Алысқан ауыздықпен асау тағдыр,
Қойдың-ау ыңғайыма бір келтірмей.
Кім тойған қызығы мол тәтті өмірге,
Созғанмен қол жетер ме көкте күнге?
Қоштасқан сұлу қыздай қолын бұлғап,
Ғұмырдың жастық қалды көктемінде.
Түскенде, бесін ауып, күн жамбасқа,
Сырлас жоқ сағыныш пен мұңнан басқа.
Үңілер жан табылмас оңашада
Мөлдіреп жанарыңда тұнған жасқа...