Өлеңдер ✍️

Сырын бермес сұм жалғанда шынайы жоқ достасқан,
Тірі жәндік тыным алмас бір-бірімен қастасқан.
Адам менен аң қылығы тіл табыспай тұрмайды,
Оянғанда жыртқыш сезім хайуандықпен астасқан.
Алды кең боп көрінгенмен тіршіліктің арты тар,
Аласұрған жан иесін ажал түбі қор тұтар.
Тіс-тырнағы мықтылардың күш қылмағы көпке аян,
Емін-еркін әлі жетсе, әркім бірді қорқытар.
Қу құлқынды құнықтырып күн көрістің пайдасы,
Қоздай түсті жауыздықтың амалы мен айласы.
Дәтке қуат іздегенге қалтарысы қалмады,
Алақандай жердің беті арпалыстың айнасы.
Азбан ғасыр алып түссе, тұлпар заман шоқтығын,
Сарсаң болған, қалың жұртым, саған мәңгі жоқ тыным.
Аш итіңе көрсеткені шошқасының тоқтығын,
Есігіңнің көзіне әкеп төксе дұшпан боқтығын.