Өлеңдер ✍️

Естимісің, ескі досым, оянбайтын ұйқыдағы,
Ызыңдайды құлағыма тіршіліктің сиқыр әні.
Бет пердесі белгісіздеу бұғып жатқан келер күндер,
Кім біледі қандай күйде көрсетеді сиқын әлі.
Үкі тағып, үміт артып қарайтындай жұртым маған,
Қалмаған соң амал қанша беттің ары жыртылмаған.
Аза бойым қаза болар бұл жалғанның азабынан,
Қара тышқан қожа болса ін аузында жылтыңдаған.
Босағада ит мүлгиді, мысық төрде көзін жұмған,
Қайран менің, қазағым-ай, бәріне де төзім қылған.
Таудай байлық неге керек түймедейі тимеген соң,
Тостағанға татымайды өзің ішіп, өзің жуған.
Сен сезбейсің, есіл досым, күн батқанын, таң атқанын,
Қара жердің бесігіне бөлеген соң жаратқаның.
Мына заман қазан-қазан құрт қайнатып жатқанымен,
Көрген жоқпын қайыршыға көбігінен жалатқанын...