Өлеңдер ✍️

  20.05.2022
  119


Автор: Несіпбек Айтұлы

Қуғанмен қанша

Дүние – сиқыр бір сағым,
Арбайды көзін қуса кім.
Ындыны кепкен пенденің
Тажал боп жайлар құрсағын.
Естілсе судай сылдыры,
Таба алмас тіпті күн нұры.
Ұстатпас қолда тұрса да,
Сайтанның құрық-шылбыры.
Өзі кеп бір күн жағалар,
Қызықсаң, қашып жоғалар.
Құлудай қатқан қу басың
Соңында доптай домалар.
Қуғанмен қанша жалықпай,
Күйдірер оты тамұқтай.
Жаныңды оңай суырар,
Ойықтан алған балықтай.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу