Өлеңдер ✍️

Адастырған аспанның ашығында,
Балалық шақ, қайдасың, жасырынба?!
Байқамаппын бақыттың өзі екенін,
Тепкен добым, ойнаған асығым да.
Көңілімнің қайығын қайраңдатып,
Күрсінемін өткенді ойлап жатып.
Тесілген доп, мүжілген асық болып,
Қайда қалды кім білсін қайран бақыт?
Алыстадың, балалық, қашан менен,
Жоқ еді ғой пиғылың қашам деген?
Топ еткізіп елеусіз тастап кеттің,
Арпалысып жүргенде асауменен.
Орындалған пенденің қай тілегі,
Іздегенмен табамын қайтіп оны?
Бозторғай боп бәлкім ол ұшып кетті,
Бар көлемі бармақтай дейтін еді.
Күн батты да таң атты арайланып,
Шеше алмадым жұмбағын сан ойланып.
Сілтегендей бағыты қайда екенін,
Жұлдыз біткен жусайды солай барып.
Сиқыр еді не қылған мезгіл деген,
Қолыңдағы қымбатты сездірмеген.
Балқан тауға айналды аяқ жетпес,