Өлеңдер ✍️

Қамырық оймен қамалып қалаға мәжнүн,
Шаттығын күтіп шаршап ем, шағала жаздың.
Көктемге көңіл ұмсынтып, көкке қаратты,
Санамда сарқыт даусы сарыала қаздың.
Жап-жасыл торғын жапырақ құшып әлемде,
(Айналса шіркін, түндегі түсім өлеңге!)
Көктемнің демін алқынған аспаннан сездім,
Кезқұйрықтар кенеттен кісінегенде.
Анау бір көлден сұқсұрлар сымпылдап ұшып,
Қыңсылап қалды сақманның жұртында күшік.
Жуасып қалған жусан да жал күдірейтті,
Құмырсқалар шаттықтан мұртын қағысып.
Қараторғайдың көк иіскеп тұмсығыменен,
Көктем ғой келген кешігіп, бұл шыныменен.
Сәуірге маңдай сүйеген балапан қайың,
Өмірге өлең арнап тұр бүршігіменен!