Өлеңдер ✍️

Жүрген жерім серуендеп – қала маңы,
Жанған отқа құмарттым даладағы.
Шетке шығып шаһардан алаулатып,
Отыр өңшең қазақтың балалары.
Қайғы-мұңды түсінсін қайдан бұлар?!
Шеттерінен қиялшыл, армандылар.
Ертегіден шыға кеп ат шалдырған,
Алты жасар Алпамыс, Қобландылар.
Шыбық аттың тізгінін ерге таңып,
Көңілдерден сейілген өңге қауіп.
Тоңып кеткен жұлдыздар түсіп жатыр,
Күзгі аспанның төрінен жерге тамып.
Уқалайды көздерін түтін кірген,
Оңай жөнге келеді бітім бірден.
Ергежейлі тайпаға жəне ұқсайды,
«Аспан жақтың адамын» күтіп жүрген.
Қас батырдай қайтерсің, ғажаптардын,
Бұ жақтарын шолады,
о жақтарын.
Сырбазданып, баптанып, сөз қозғаған,
Қазақтарым,
Кішкентай ғажаптарым!