Өлеңдер ✍️

  17.05.2022
  132


Автор: Дәуітәлі Стамбекұлы

Бозторғай

Еркелік, еркін бұлалық,
Өзекті өртер өзге не?
Буынсыз сынып, бұралып
Билеген кезде боз көде.
Атылып ұшып жас талдан,
Ауаға сіңіп жоғалып,
Лақтырған тастай аспанға
Қалады торғай қадалып.
Алыс пен бағып жан-жағын
Аспанның нұрын сіміріп,
Ауаға салып салмағын,
Ақша бұлттарға ілініп.
Көңілдің күйін келтіріп,
Сонан соң жалғап мұңымен.
Көмейін балға толтырып
Төгеді тәтті тілінен.
Бақытын, мұңын – барлығын
Дәл мұндай шертер жан бар ма.
Даланың қызық тағдырын
Сыйғызып алған таңдайға.
Болған соң төгіп арманын,
Көзінің алды ағарып,
Көтере алмай салмағын,
Түседі еріп, жоғалып.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу