Өлеңдер ✍️

  17.05.2022
  107


Автор: Дәуітәлі Стамбекұлы

Осында ғана туар ем

Қасымда орман сыңсиды,
Алдымда айдын дөңбекшіп.
Қабылдап алып бұл сыйды,
Туласам деймін мен де өстіп.
Алдымды кесіп көлеңдей,
Аңғартып және сақ күйін,
«Сен қайдан келдің?» дегендей,
Қарайды маған ақ тиін.
Айыға алмаспын мен енді,
Аз күнге қалар жұмыс та...
Қытықтап кетті денемді
Сүйкімді құйттай құмырсқа.
Орманның іші сап-салқын,
Сап-салқын көлдің суы да.
Көл де алтын мұнда,
Тас та алтын
Шомылған көктің буына.
Шарбысын желге лақтырып,
Қызынып шілде күніне,
Маржан іздей ме,
Ақ бұлт
Қарайды көлдің түбіне.
Құс әні...
Құмар қандырдым,
Қалып-ақ еді күй қызбай.
Иісі көк пен шалғынның
Елгітті есті жиғызбай.
Көкшенің биік төрінде
Таласа өсіп шынармен.
Енді бір келсем өмірге,
Осында ғана туар ма ем...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу