Өлеңдер ✍️

Өмір мені аялап,
өлең мені,
Көңілімнің қозысын көгендеді.
Өрге шығып қарасам өткеніме
төрге шығып барады төмендегі.
Жастығымның жағасы жар болатын...
тамылжыды тағдырым таңға жақын.
Арықтығын білдірмес арлан шығар
Ардың көшкен жұртында қалған Ақын...
Сырласым жоқ айтатын сырымды иіп,
— Тұлғасың, — деп тартпады тұғыр биік.
Жанарында жалт етіп
Жалқын ойнап —
Қырдан асып барады ғұмыр — киік.
Ізгі нұрдан із кесіп,
Іздеген ем,
Күреңітіп,
күбірлеп,
күзге келем.
Қазбауыр бұлт секілді
Қазағымның —
Тағдырына таразы біздегі өлең...
Жерортада желіксем,
Сен күлесің,
Жегі — уақыт алдында жеңдіресің.
Талайымда талапай болды күндер
Ағайынға айтайын, енді несін...