Өлеңдер ✍️

Қызғалдақ қаулап төсінде қырдың,
Атымның басын Есілге бұрдым.
Есіліп ағып Есілдей көңіл
Есімде бұл күн,
Есімде құрбым.
Ерте көктемде ерте көктеген,
Көңілдің сазын шертем ептеген.
Есіл күндерде есем кетсе де,
Есіл өзенге еркелеп келем...
Ей, тірлік,
сенің көшең көктеді,
Құйды да жауын нөсерлеп тегі.
Есілдің қызы елеске айналды
Есіл күндерде есем кеткелі.
Көктете алмай көңіл еменін,
Толқындай толқып тебіренемін.
Көгіне күнін шығарар әлі —
менің өмірім,
менің өлеңім...
Лаулаған оттың өшірме бірін,
жана алмай қалсақ
кешірме күнім.
Есілден ескен ерке самалдай
Есіл де менің есіл көңілім...