Өлеңдер ✍️

Жырлы көктем жеттің бе,
нұрлы көктем,
Орамалың желбіреп гүл жібектен.
Жылап ағып барады жылғаларда
Менің қайран жылдарым,
жылжып өткен.
Ауылда өскен бала едім,
тай үйреткен,
құлынында тұлпарды тани кеткен.
біздің ғұмыр тұрмайды
ғанибеттен –
Жылжып кетті жылғаға фәни-көктем.
Фәни-көктем жылғаға жылжығалы,
Түн жылады...
жанарым тұнжырады.
Сұрғылт әні тірліктің
сарнағанда –
шыңғыртады уақыттың қыл бұрауы.
Тағдыры да тайқылау талайлардан,
Сұлу көрсе сұқтанып қарай қалған.
Періште мен адамның арасында –
Ақын да бір айнам-ай, арайлы арман ...
Түнегі көп дүние-ай,
Самалаң аз,
Көктем келді,
келеді далама жаз.
Сағым ұшып барады көз ұшында –
Сағынышын сарнатқан, сары ала қаз!...