Өлеңдер ✍️

Елге барам,
Ермінез досқа барам,
Қасиетті, киелі қосқа барам.
Қозыкөштен жолымды тосқан анам,
Қою түннің қойнына кіргенде әлем
Қоңыр қырды қоритын қос қараған.
Мұнар күнге мұң шақса мұңлық өңір,
Қос қараған қоритын қырды қоңыр.
Өткен күннің өзегін тілгіле,
НҰР!
Бір күн өмір баяны басымызда,
Тұнығына тұманың тұнды көңіл.
Жарықтарға жасымнан жаным алаң,
Талмаусырап тал түсте сары далам.
Сарғаяды,
Сағымнан сабыр алам,
...Айлы түнгі жұлдыздың сәулесіне,
Армандарым қозыдай жамыраған.
Есіл мекен,
Ескі көз,
есімдегі,
Белден асқан бейбақша бесіндегі.
Келмей кетсем кешігіп,
кешір мені;
«Қарағандай қарағым, қараңдамай,
Тартпаймысың көңіліңнің көшін бері».
Сыр тартады сырбазым,
Сырласынан,
Сол бір сырды тыңдауға жылда
асығам.
Сұры қашып сұп
-суық сұлбасынан.
Қарсы алады,
Талықсып таң самалы,
Қос қараған қараңдап қыр басынан.
Көсілгенмен көнермей көңіл-құмай,
Топырағымда торықтым тобылғыдай.
Көсегемді көгертер көгілдір Ай,
Елге қарай қойғанмен елеңдетіп
Өлеңдетіп қоймайды өмір былай,
Қосқа барам,
Қос қараған...