Өлеңдер ✍️

“Жұлдызға” қонып,
Жүргенде шырқап,
Қырғыздан маған
Кеп түсті бір хат,
Бір емес, бес қыз
Қол қойған екен,
Масайрап кеттік,
Қонғандай “сырқат”.
“Біз сізді көрдік,
Теледен депті,
Аруағы Манас
Жебеген депті,
Алғысын айтқан,
Атасы үшін
Қырғыздың қызы
Не деген текті!
Жырласаң жүйрік
Аттайсың депті.
Алмамбет ерге
Ұқсайсың депті.
Манастың керек
Кітабы болса
Біздерді іздеп
Тапқайсың депті!”
Қыздардың ынтық
Сәлемі балдай,
Әдемі әзіл,
Әдебі қандай,
Маржандай тізген
Әріпте тұнған
Ыстықкөл жақтың
Әуені бардай!
Жігіттер қандай,
“Жуысып” алды,
Қалжыңдап біраз,
Күлісіп алды,
Біреуін таңда,
Қалғаны бізге
Десті де бірден,
Бөлісіп алды.
Сараңға сірә
Ермеймін дедім,
Қыздарды бірақ
Бермеймін дедім,
Бес қыздың бәрі
Бір ғана жүрек,
Жүрегін достың
Бөлмеймін дедім!..
Түскенде бір күн
Алшыдан асық
Бішкекке тарттық
Қордайдан асып.
Жанымда Мұса,
Жазушы досым,
Орғыған таудан
Қарғындай тасып.
Тапкандай едік
Қағып-ақ есік,
Ол үйден бәрі
Кетіпті көшіп...
Амалың қанша,
Жиырма жыл өтті
Ақырын жылжып,
Желдей боп есіп,
Қырғыздың маған
Бес қызы бірден
Болған деп ғашық
Қоямын бөсіп.
Ақ тілеу құстың
Ақ қанатындай
Жаныңа сөнбес
От болатындай,
Пошта жәшікке
Қараймын кейде
Бішкектен бір хат
Кеп қалатындай!!!